Van Hanegem tachtig: "Ik zag meteen dat hij het wel aardig kon"

"Een van ons van twee werd bij het maken van de teams altijd als eerste gekozen. Willem en ik zaten nooit bij elkaar, we moesten altijd tegen elkaar", herinnert voormalig FC Utrecht-aanvaller Van Maurik zich in gesprek met de NOS. "Elke zondag speelden we urenlang en de verliezers trakteerden dan de winnaars op flesjes gazeuse limonade van 20 cent."

Toen hij Van Hanegem voor het eerst ontmoette viel al op dat hij talent had. "Ik zag meteen dat hij het wel aardig kon. Willem was een rustige gozer. Hij was geen praatjesmaker of iemand die voorop liep. Behalve als hij in het veld stond."

Hun volgende voetbalhoofdstuk waren de twee seizoenen die ze bij Velox, Van Hanegem ontgroeide dat niveau snel. "Willem kon je een goede bal op je kop geven. Net als Wim Adelaar trouwens. Zo heb ik mijn reputatie als kopsterke spits opgebouwd. Ik kon best aardig voetballen, maar vanaf toen werd er iets anders van me geëist."

Samen speelden ze daarna niet meer. "Als we elkaar in de eredivisie voor een wedstrijd tegenkwamen, hij bij Feyenoord en later AZ, ik bij FC Utrecht, dan maakten we even een praatje. Verder vergrijst zoiets. Het is jammer dat ik bij Utrecht weg was, toen hij daar in 1979 kwam spelen. Dat was de schuld van trainer Han Berger, die wilde mij niet meer."