Van der Maarel kon vertrekken bij FC Utrecht: "Had er wel oren naar"

Van der Maarel geeft aan dat de teller voor hem stopt na vijftien jaar in het eerste elftal van de Domstedelingen gespeeld te hebben. Hij geeft daarna aan welke overstappen hij eventueel had kunnen maken in zijn loopbaan. “Ik ben ooit naar Noorwegen gegaan, om daar met Aalesund te praten. Opeens zat ik daar en moest ik direct tekenen. Dat ging me te snel en dat ketste af. Ook Engeland kwam een keer op mijn pad. Daar had ik wel oren naar, maar dat ging uiteindelijk ook niet door.”

De verdediger geeft aan dat hij ook nooit echt open heeft gestaan voor een eventuele transfer. “Dat heeft er vooral mee te maken dat ik altijd heel erg koesterde wat ik had. Spelen bij een club waar ik affiniteit mee heb, waar ik waardering voel, waar ik privé in een hele fijne omgeving zit en ik denk ook dat ik geen blinde ambitie had. Spelers zijn geregeld bij clubs bezig met de volgende stap. Dat gevoel heb ik nooit gehad.”

Er zijn echter meer redenen waarom het nooit tot een overstap is gekomen. “Ik ben nooit in een uitzichtloze situatie terechtgekomen bij FC Utrecht waarbij ik het gevoel had dat ik echt weg moest. Ook als ik wissel stond, focuste ik me op hoe ik me terug kon knokken. Niet op hoe ik zo snel mogelijk weg kon komen.”

Wel geeft hij toe dat hij moeilijke tijden heeft gekend bij de club. Dan besefte hij echter wel weer wat hij had bij FC Utrecht. De verdediger heeft vergelijkbare types dan ook wel zien vertrekken. “Maar wat komt er dan daarna? Dan kan je ook in een neerwaartse lijn komen. En andersom kwamen er ook geen clubs voorbij die, voor mijn gevoel, echt een verbetering waren. Is het niet qua club, dan wel qua leefomgeving. Dat bij elkaar opgeteld, heeft ervoor gezorgd dat het er nooit van is gekomen,” besluit hij.