Ruben Kluivert blikt terug: "Ik zag het meer als een dompertje"

Zelf kan hij nog steeds niet precies verklaren waarom hij in zijn jonge jaren niet opviel bij profclubs. "Ik weet écht niet waarom ik nooit werd gescout," denkt hij hardop. Even later schiet hij in de lach: "Maar eigenlijk maakt dat me nu ook vrij weinig meer uit." Bij FC Utrecht moest hij aanvankelijk wennen aan het intensievere trainingsschema, maar hij bereikte al snel het gewenste niveau. 

"Alleen, het is niet altijd makkelijk geweest. Ik startte na de voorbereiding in de eerste wedstrijd, maar lag er daarna door een blessure gelijk acht maanden uit", zo vervolgt Kluivert tegenover Voetbal International.

Kluivert was van ver gekomen en was niet van plan zijn droom op te geven. "Ik zag het meer als een dompertje." Hij knokte zich terug, speelde uiteindelijk 420 Eredivisie-minuten voor het eerste elftal, maar kwam vooral in actie bij Jong Utrecht in de Keuken Kampioen Divisie. Twee jaar geleden, in de laatste week van de transferwindow, kreeg hij te horen dat er in Utrecht geen toekomst meer voor hem was. 

Het betekende het einde. "Ik mocht weg," zucht Kluivert. "Toen kwam Dordrecht. Dan kun je denken: Hmm, dat is altijd een laagvlieger geweest." Maar na het horen van de plannen van de club begon hij te geloven dat het de juiste stap voor hem kon zijn. "De Krommedijk zit nu wel in mijn hart, hoor. Uiteindelijk is die overstap naar Dordrecht het belangrijkste punt in mijn carrière geweest."